چرا نباید به خودمون ترحم کنیم؟
اصلا ترحم کردن چیه؟
اینه که بشینی و هی غصه بخوری یاد گذشته بیوفتی و بگی چرا من چرا باید این همه بلا سر من بیاد یا حتی به حال این روزات غصه بخوری...
هی به خودت تو آینه نگاه کنی و بغض کنی و بگی چرا من این همه بدبختم...
اما چیکار باید کرد...
اینو قبول کن که نه زندگی تو و نه هیچ کسی بی نقص نیست
درطول زندگی چیزایی به سمتمون پرت میشه و بعضی چیزا بهمون برخورد میکنه قرار نیست زندگی لطیف باشه
دنیا گاهی اوقات ناعادلانست به نظرمون ..فقط به این خاطر که نمیفهمیم حکمت خدا چیه... با بی عدالتیا کنار بیاید چون قرار نیست همیشه اینطور باشه...پشت همه ی این اتفاقا یه برنامه عادلانه هست که ما به خاطر همه ی محدودیتامون نمیتونیم درک کنیم...
چه فایده ای داره به خاطر گذشته و اتفاقایی که افتاده حسرت بخورید ؟ اگه میتونید واقعا کاری برای مشکلتون انجام بدید حتماا این کارو انجام بدید اگر نه غصه خوردن رو کنار بذارید...چرا
چون هییچ کاری نمیتونید برای اینکه ناراحتیتون رو برطرف کنید انجام بدید
و حتی با این کار اون درموندگی به خاطر فکر کردن به گذشته و اینکه هیچی از دستتون برنمیاد هم به خودتون اضافه میکنید
هر وقت فکر کردید که یه وضعیتی یا یه نفر داره زندگیتون رو نابود میکنه بدونید اون خودتونید...که دارید زندگیتون رو نابود میکنید
پس دست از غصه خوردن بردارید و بگید اتفاقیه که افتاده و هیچ کاری دیگه از من برنمیاد...و روی زندگی الان تون تمرکز کنید
و گذشته رو فقط مثل یه تجربه و یه درس زندگی برای موفق شدن در اینده بهش نگاه کنید
و اینکه اگه دوباره با همچین مشکلی روبه رو شدید چطور باهاش برخورد کنید :)
